Heerlijk in het nog weifelende zonnetje liep ik naar huis, de kinderen op school gebracht. Hier een plastic bekertje, daar een plat blikje, daar een leeg sigarettenpakje. Bukken en oprapen, het werd een soort dansje. "Zwerfie-en" heet dat anno 2016. Echt mijn sport. Een keurige mevrouw met een bril liep me tegemoet op de stoep. Ze begon wat onzeker links rechts te laveren, aan welke kant moest ze me nou passeren zo, op die smalle stoep?
Ik keek haar aan en zei: "het is net een dansje!" Ze keek vies naar het afval in mijn hand. Nina zegt op zo'n moment: GADverdamme. Ze kan dan ook supervies kijken, met zo'n rimpelig neusje.
Nu zei ik, vastbesloten, schouderophalend: "thuis handen wassen."
Keurige mevrouw weer: "wat zijn mensen toch vreselijk!". Ik trok mijn wenkbrauwen op en antwoordde: "ik ben heel leuk hoor!".
En trouwens, voor wie nog meer wil griezelen: in de goot vond ik een leuke meisjesonderbroek. Die gaat de was in en dan mag Nina hem hebben! O zo! (Wel een naar idee, waarom verliest een meisje een onderbroek? Heb ik meteen bijgedachten bij).
Zwerfie on and prosper, mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je helemaal naar beneden bent gescrolled! Deel je reacties hier, top. Lukt het niet? Mail me dan op tess apestaartje doucet punt com =)
Thank you for scrolling all the way down - drop a note to and fellow readers here! If you have troubles, contact me over email tess at doucet dot com.
Or Twitter @spellfinder of course. Love to hear from you <3