Kleuters knippen

Afgelopen donderdag mocht ik zomaar opeens in de kleuterklas van onze dochter helpen met knutselen! Wat heerlijk. De kleuters gingen handjes knippen, als verrassing bij het afscheid van een van de klasgenootjes.

Vier kindjes bleken niet te kunnen knippen. En keken daar heel sip bij. "Ze moeten het echt leren! Hoe kan het toch, dat kindjes niet kunnen knippen?" vertrouwde juf mij terzijde toe - ze dacht vast aan rapporten en de toekomst. Knippen is een belangrijke kleutervaardigheid, en schijnt verwant te zijn aan leren schrijven. Tja... ik vertelde dat onze zoon, inmiddels acht, als kleuter ook niet goed kon knippen. Hij hield niet van knutselen, ik ook niet bijzonder, dus wij konden wel wat leukers verzinnen... Vandaag een herkansing voor mij! 

Ik keek naar die kleine handjes, het twijfelen, hulpeloze blikken. De andere helpende ouder en ik namen het knipwerk maar uit handen. Nee, maande juf: ze moeten het echt zelf. En ze zei: "wacht even, ik heb een 'samenknipschaar'". Dat is een schaar met dubbele gaten. Zoiets als een lesauto met extra koppeling en rem.

Nou,... even zoeken. Al die dagelijkse knipjes die je zet, als je het kan, denk je er niet meer bij na: wat is knippen eigenlijk?

En nu met zo'n bijzonder schaar. Wiens vingers moeten waar? Hoe pak ik dat aan? O, zo... gezellig wel. Ik ging achter het kindje zitten, en stak mijn handen onder de okseltjes door. Een soort omhelzing, mag dat zo, kindje? Het mocht. Ik gaf het papier in de ene, schaar in de andere hand. Vingers door de gaten, welke vinger moet eigenlijk waar? Ik vouwde mijn handen ter ondersteuning onder de handen van het kindje en geleidde waar nodig, zo min mogelijk, kindje is de baas... en knippen maar!

En ik merkte: knippen is knijpen en vasthouden. Met twee handen verschillende dingen doen, die wel op elkaar afgestemd zijn. En sturen moet er ook bij. Wat? Hoe? Huh? Ja, best ingewikkeld. En die messen van de schaar, ja, lijkt dat eigenlijk niet de bek van een krokodil? Hap hap, doet de krokodil, knijp knijp doet je handje... ho, ho, niet zo snel! Ik houd het niet bij, zei ik. Goed zo. En: stop krokodil! De andere hand moet even een ander plekje opzoeken om te draaien. Hee... het lukt! Blije en verbaasde blik van het kindje, achterover omhoog, naar mij.

Alle vier hebben ze het werkje zelf knippend met een gewone schaar afgemaakt. Ik was zo blij! En zij ook! Joepie!!

PS Knipt jouw kindje ook nog niet zo graag of goed? Hier vind je tips over samen knip/knutselen:

http://www.jufbianca.nl/2012/10/fijne-motoriek-knippen/. En misschien heeft jullie juf of meester ook wel zo'n partner- of samenknipschaar? En mag je die eens een weekend of middag lenen?
(Hoewel, samen ballen, fietsen of Ipadten is natuurlijk ook leuk!)