dinsdag 16 juni 2015

Een regenpijp met frummeltjes

Soms voel ik de pijn.
Oeroud en schrijnend.
Zo aan weerszijden van mijn ruggegraat
tussen mijn schouderbladen.
Zeurend en vaak, heel vaak vergeten.

Als ik me herinner, wil ik me uitrekken en strekken.
Ja, zo ja. Doe maar even.
Dat het kraakt en een beetje piept.
De piep achter je linkeroor, de kraak in je schouders of pols.

Zo wakker worden, zo ontwaken.
Even aan jezelf als engel voelen.
Naar de hemel reiken.
Als de takken van een boom naar het licht.
Met je voeten in de grond
als haar wortels.

Maar dan vrij - want wij kunnen gaan.

Dan weer ben ik als een regenpijp met frummeltjes vanbinnen.
Het leven stroomt door mij heen.
Hoe hard het stroomt of hoe zacht;
Hoe veel of hoe weinig; tja.
Maar ik heb mijn frummeltjes, fier.
Daarmee kleur ik
Vorm ik
Duw ik
Stop ik
Houd iets vast -
of soms neemt het leven iets van mij mee.

Zoiets?

... het liefste voel ik toch hoe het vrij dóór mij stroomt.

november 2013

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat leuk dat je helemaal naar beneden bent gescrolled! Deel je reacties hier, top. Lukt het niet? Mail me dan op tess apestaartje doucet punt com =)

Thank you for scrolling all the way down - drop a note to and fellow readers here! If you have troubles, contact me over email tess at doucet dot com.

Or Twitter @spellfinder of course. Love to hear from you <3