Het is aan ons misschien niet te zien. Zoals we gedrieëen binnenkomen. Nieuwsgierig het interieur monsteren. Leuke banken. Welke tafel zullen we?
Hè lekker, even zitten. Voor het eerst gewoon als mezelf. Zonder andere agenda. Zonder nadenken over speelafspraakjes en sporthaal- en brenglogistiek. Mét twee leuke vrouwen. Samen wat drinken. Of eten. Maar vooral, elkaar eens rustig spreken. Gezellig. Zonder op je woorden te hoeven letten. Schunnige of ruwe taal, cynisme, roddelen: dat allemaal lekker over de tong mogen laten gaan. Heerlijk.
Eindelijk.
Dit holletje is van ons. Van Ons. Níet van jou.
We weten niet zo goed waar te beginnen dus we praten druk. Door elkaar. Er is zo véél dat we willen bespreken. Er zijn zo veel opgespaarde leuke gedachten. Dingetjes waarbij we aan de ander dachten. Dat zou leuk zijn voor haar, of wat zou zij daarvan vinden? Hoe zou zij dat doen?
"Goedenavond. Wat kan ik voor u inschenken?"
Ze wijst op de kaart. Met 80 soorten bier. 100.000 soorten wijn. Bij wijze van spreken dan. En ze wil erover vertellen. En dat we een goede keuze maken. Een volledige keuze. Dat we eerst alles overwegen, wat ze aanbieden. Wij willen wel iets erbij, olijfjes ofzo? Nou... dan moeten we eerst de hapjes kaart bekijken. Want daar staat van alles op. Willen we geen bruschetta, bijvoorbeeld?
Pfff.. nee! Je stoort! Ga weg! Twee bier, een rode wijn, olijfjes, en opzouten! We komen hier niet voor jou maar voor elkaar!
Verder was het heel gezellig. Lekker, ook. Maar liefste jonge serveerster met beste bedoelingen... éven aanvoelen. Nu. Even. Niet. Snap dat dan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je helemaal naar beneden bent gescrolled! Deel je reacties hier, top. Lukt het niet? Mail me dan op tess apestaartje doucet punt com =)
Thank you for scrolling all the way down - drop a note to and fellow readers here! If you have troubles, contact me over email tess at doucet dot com.
Or Twitter @spellfinder of course. Love to hear from you <3