"Wat een verschil," zegt mijn klant, nadat hij rechtop op de behandeltafel (het "bed") is gaan zitten. Hij heeft zich eerst uit zijn "wrap" (de deken) gewikkeld. "En er was iets... een soort wiegen? Met mijn hoofd? Heel zachtjes? Wat deed je?"
Verwonderd - ik zit te knikken - zeg ik dat ik niets deed. Ik heb van anderen gehoord over deze ervaring van het zachte heen-en-weer bewegen. Maar het was "niet ik", ík deed niets. Ik deed "Wu-Wei": doen door niet te doen. Tijdens de sessie heb ik aan het hoofdeinde gezeten en zijn hoofd in mijn handen gehouden - maar ik heb mijn handen níet bewogen. Net als mijn klant, heb ik naar de Mind Music geluisterd en me op mijn ademhaling gericht. Geobserveerd wat ik hoor, zie voel. Punt.
Deze klant deelt meer (dat hoeft niet, het is aan degene). Wat hij voelde, waarmee hij in contact kwam, wat dat met hem deed. Ik luister, geboeid, blij, verwonderd. Dankbaar, ook. Voor het vertrouwen van deze klant, voor zijn kwetsbaarheid. Voor wat mijn aandacht kan doen voor een ander. Dank!
En ook: ja, het klopt. Wat ben ik blij dat ik deze behandeling mag geven : ).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je helemaal naar beneden bent gescrolled! Deel je reacties hier, top. Lukt het niet? Mail me dan op tess apestaartje doucet punt com =)
Thank you for scrolling all the way down - drop a note to and fellow readers here! If you have troubles, contact me over email tess at doucet dot com.
Or Twitter @spellfinder of course. Love to hear from you <3