Heleen de Hertog heeft er een goed Amerikaans boek over gevonden: "How to talk to kids (so kids will listen)" en dat vertaald. In haar interview in de Volkskrant vandaag vond ik dit een gouden alinea:
De kern van deze theorie is dat je als ouder niet zegt: 'Stop met ruzie maken', maar dat je het probleem uitlegt en de gevoelens benoemt. Bijvoorbeeld door te zeggen: 'Toby speelt nu met de speelgoedauto en Marc wil ook, maar er is maar één auto. Dat is een serieus probleem, maar ik weet zeker dat jullie er samen uit komen.' Als je dan de speelgoedauto meeneemt totdat de kinderen een oplossing hebben gevonden, is dat heel wat anders dan als je de auto direct afpakt en zegt: 'Als jullie ruzie maken, dan mag er helemaal niemand mee spelen.' Toby en Marc moeten samen een oplossing verzinnen. Als dat is gelukt, geeft dat ze allebei een goed gevoel.
Meteen toepassen, first chance I get.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je helemaal naar beneden bent gescrolled! Deel je reacties hier, top. Lukt het niet? Mail me dan op tess apestaartje doucet punt com =)
Thank you for scrolling all the way down - drop a note to and fellow readers here! If you have troubles, contact me over email tess at doucet dot com.
Or Twitter @spellfinder of course. Love to hear from you <3