maandag 23 november 2015
Ik, 8 jaar "ouder": een bekentenis.
Na negenendertig weken misselijk en dik zijn kwam er een kindje uit mijn buik. Nou ja, niet zo van *plop*, maar hoe dan ook.. hij kwam eruit.
Als een grijze kikker legde ze het kindje op mijn buik.
Wat is het? Een jongetje.
Onze zoon.
En wij werden herboren als vader en moeder.
We waren opeens met zijn vijven.
De verwarring! Hoe moet dat!
Nu, acht jaar later: mijn persoonlijke ouderschapsbibliografie.
Dit is hoe ik ouder wil zijn.
Wat was het moeilijk mezelf uit te vinden.
Wat een gedoe voor ons als geliefden van tien jaar elkaar daarin te blijven vinden.
Als ik terugkijk denk ik... wat zonde! Ik kan het nu beter.
Dat is waarschijnlijk niet waar.
Maar als ik denk aan morgen, volgend jaar, over tien jaar...
dan slaat de huiver me om het hart.
En dan lijkt gisteren zoveel... zekerder.
Misschien heb ik daarom nu de behoefte mezelf te bekennen.
Dit is wat ik wél weet over hoe ik ouder wil zijn. Dit weet ik. Maar heel veel over hoe moet het morgen weer moet? Nee, geen idee.
Dit is wat ik nu denk te weten, geloven, willen.
Zo ben ik. Van binnen en van buiten.
Soms denk ik: waarom weet, gelooft, wil niet iederéén dit? Soms voelt het zo als vechten tegen de bierkaai. Dat iedereen het zelf moet uitzoeken. Het wiel opnieuw uitvinden, uitgeput, alleen, en onder streng controlerend toezicht van het consternatiebureau. Waarom doen we het niet samen? Zou dat niet makkelijker zijn? Het samen uitzoeken?
Maar dit. Zo doe ik. Hoop ik. Probeer ik. Begin ik maar eens met dat te delen. Mijn idee, wens, visie.
1. Aletha Solter: Tears and Tantrums, 1998.
In 2004 gaf dit boek mij voor het eerst het idee, dat zelfs ík een kind zou kunnen grootbrengen. En zie, drie jaar later...
2. Patricia Druckerman: Bringing up Bébé, 2012.
Dit boek kwam na onze jaren van gebroken nachten, helaas. Ik wou dat ik het had gelezen voor ze er waren, onze beide nachtbrekertjes. Ik denk dat het ons vele goede slaapnachten op had kunnen leveren. En de daarbij passende betere humeuren. Jammer. Voor ons, dan. Misschien voor jullie op tijd?
3. Carolyn Webster Stratton: The Incredible Years, 1992.
Hij wilde spelen! Met mij! En ik... ik wist niet hoe. Of tenminste, dat wat ik wist - spelletjes als Memory, met regels, die ik kende en hem moest leren - vond ik niet leuk. Ik vond dat saai en stom. En al dat "nee" zeggen - ik moest iets met grenzen. Wat nu? Dit boek vond ik na uitgebreid Googlen en rondleeszoeken, pas in 2012. Wat Carolyn Webster Stratton schreef, klikte en werkte voor mij.
4. Elaine Faber en Adèle Mazlish: "How2talktokids", 198?
Ik wilde dat hij met ons leuke buurjongetje zou spelen. En dat ik met diens moeder, onze leuke buurvrouw, kon praten. Dat we niet steeds zouden hoeven scheidsrechteren. Over je schouder "samen spelen samen delen" roepen hielp niet, dat had ik al vaak genoeg gezien. Elaine Faber en Adèle Mazlish delen in "How to talk, so kids will listen" alternatieven. En inderdaad: vaak leuk gespeeld, de jongens.
En nu ben ik stiekem wel benieuwd naar jou...
PS: als je een van deze boeken wilt lezen, denk eerst aan de bibliotheek. Je spaart het milieu en je portemonnee. Heeft de bieb ze niet (of wil je geen lid worden), denk dan eens aan tweedehands.
Nederlandse boeken vind je op Marktplaats of www.boekwinkeltjes.nl.
Engelstalige boeken zijn tweedehands helemaal spotgoedkoop te krijgen, bv. http://www.abebooks.co.uk/. Zelfs inclusief verzendkosten.
Mocht je toch voor nieuw gaan: overweeg mijn winkeltje op Youbedo. Ik heb de titels er vast voor je klaargezet. De prijs is hetzelfde als bij bv. Bol.com. Ik verdien er niet aan, maar met je aankoop steun je wel The Ocean Cleanup: mijn favoriete goede doel tegen plastic soep.
donderdag 12 november 2015
KOM - wat ís het (niet)?
- Reiki
- Yoga Nidra
- Slaapyoga
- Meditatie
- Handoplegging
- Healing
- Reading
- Bowen therapie
- Craniosacraal therapie
- Ostheopathie
- Haptonomie
- nog iets anders?"
Het korte antwoord is natuurlijk: KOM en ervaar.
Maar er is ook een langer antwoord mogelijk... daar maak ik hier mee een begin.
Tijdens een KOM sessie pas ik Deep Field Relaxation™ toe.
Dat is een gelegenheid om
een zeer diepe ontspanning (weer) te ervaren. Daarin lijkt het vooral
op Yoga Nidra en de meeste therapiëen uit het bovenstaande lijstje.
En nee: het is geen therapie. Deep Field Relaxation™ is een manier om die ontspanning te bereiken. Sommige mensen zoeken
zo'n ontspanning door naar muziek te luisteren, naar de sauna te
gaan, te mediteren, te sporten - hardlopen -, door te drinken
(alcohol) of te roken (tabak, marihuana, waterpijp).
In tegenstelling met vooral de
laatste soorten roes uit dat lijstje, is Deep Field Relaxation™ er niet op gericht dat
je uitspacet. Deep Field Relaxation™ bied je de kans je wakker te ontspannen - in
vriendelijk maar volledig gewaarzijn van alle aangename en
onaangename sensaties die het leven in een mensenlichaam met zich
meebrengt. KOM is dan ook niet verslavend - het is een ervaring die
zichzelf bij herhaling steeds meer overbodig maakt. Omdat je hem
integreert in je dagelijks doen en laten.
Deze ontspanning kun je ook
ervaren in bijvoorbeeld meditatie of met ademhalingsoefeningen. Maar
wat meditatie moeilijk kan maken, is de vele vormen met specifieke
instructies. Je moet zitten in een bepaalde houding, op een bepaald
tijdstip, gedurende een bepaalde tijd, op een bepaalde plek... zo
vaak per dag, week, maand of jaar... Wel dit denken of doen, niet
dit... een mantra gebruiken of bepaalde kleding... er zijn allerlei
vereisten. Bij Deep Field Relaxation™ is dit niet het geval. Er is de uitnodiging te
gaan liggen en het je gemakkelijk te maken. Je kunt daarbij kussens
en dekens gebruiken - maar het hoeft niet. En als je liever wilt
zitten mag dat.
Mijn intentie met KOM is, je deze
soort trance eens op simpele wijze te laten ervaren. Je kunt het dan
zelf gemakkelijker oproepen - en herkennen - om te profiteren van wat
deze stroom, deze toestand jou te bieden heeft.
Je kunt naar KOM komen zónder
een (bepaald) probleem te hebben. Je kunt komen omdat je nieuwsgierig
bent, omdat je iets méér wilt, iets anders, zonder vooraf te weten
wat. Of zomaar. Omdat je er zin in hebt. Daarin wijkt het weer af van therapie.
Een ander verschil, is dat er bij Deep Field Relaxation™ geen vooraf bepaalde "goede" of "foute"
ervaring is. Dit geldt zowel voor degene die de sessie organiseert en
begeleidt, als voor degenen die deelnemen. Bij therapiëen, zoals
Bowen, craniosacraal, ostheopathie, werkt de behandelaar met een
bepaald beeld, met bepaalde kennis, over wat er waar mis kan zijn bij
de klant, en welke behandeling daar dan bij hoort. Dit vergt een
continue mentale activiteit van de behandelaar. Bij KOM is dit niet
het geval. De begeleider staat ook open, en heeft geen vooropgesteld
beeld van wat er goed is of fout, en hoe dat zou moeten/kunnen
veranderen. De begeleider bewaakt met name de vorm van de sessie (het
proces) en daarin de veiligheid van de deelnemers.
Dus nee: de begeleider hoeft
niet te weten wat er is. Waarom je komt. Waar het stokt. Waar het
pijn doet. Of misschien heb je geen probleem maar ben je
nieuwsgierig. Je hoeft geen probleem te hebben. Of te weten wat je
probleem is. Jij niet. En ik niet. Kennis speelt geen rol. Het gaat
om onze aanwezigheid. Alle aanwezigen zijn daarin gelijkwaardig. KOM is een gedeelde ervaring. Ik ben net zo
nieuwsgierig als jij, naar wat zich aandient. Of het alleen jeuk aan
mijn neus is, of een regenboog tegen de grijze lucht in de
ondergaande zon, juist als wij onze ogen weer opendoen.
Deze soort ontspanning geeft
ruimte aan het zelfhelend vermogen van je lichaam, geest, ziel,
universum, levensenergie, Qi, chi, prana, god, liefde, of hoe je het
noemen wilt, hoe het voor jou klopt, om vrij in jou te stromen. Om
jou te helen. Om jou moeiteloos terug te laten vallen in de perfecte
staat die er in jou altijd is.
En ja: Deep Field Relaxation™ werkt met zachtaardige
aanraking. Daarin lijkt het op Reiki, handoplegging, Bowen therapie,
craniosacraal en ostheopatie. De aanraking maakt het makkelijker om
diepe ontspanning te bereiken.
Deep Field Relaxation™ is een manier om te ervaren
hoe het is. Alles. Jij, je leven, de wereld. Het licht, het donker.
Hoe het nu is. En daarin vertrouwen te hebben. Zelfs geloof. Zodat je
je kan openen voor wat er is, hoe bijzonder, hoe wonderlijk, en
hoeveel.
Wat Deep Field Relaxation™ uniek maakt, is de
gelegenheid deze ervaring met een kleine groep anderen te delen. Daarin lijkt het op een yoga- of meditatieles. Maar het verschil
daarmee is, dat je niets hoeft - behalve te gaan liggen op een mat en
je te laten instoppen onder een deken. Er is geen les, je hoeft
niets te leren, niets te doen. Je kunt het niet fout doen. Je hebt je
ogen dicht, er is geen vergelijking met anderen, geen competitie.
Alleen samen zijn en - misschien - elkaar versterken in de ervaring.
Een ander essentieel verschil met
een les als yoga of meditatie, is dat KOM een begeleide gelegenheid
tot uitwisselen achteraf biedt - voor wie dit wil. Je mag alles ook
voor jezelf houden - dat is 100% OK. Het proces van verwoorden,
zoeken naar woorden, de klanken van een stem die verwoordt, het horen
van die klanken en woorden, het bijwonen van dat proces - dat
scheppen, dat putten - hoe dat gaat en dat het er mag zijn - geeft
ruimte. Levensruimte. Ruimte voor meer, ander, vers, eigen leven.
Ruimte voor levensenergie. Ruimte om te onderzoeken, te ontdekken hoe
die stroomt.
Het verwoorden, het luisteren, de
aandacht, zonder oordeel, nodigt uit. Om andere, nieuwe, verse
gedachten, ervaringen, zienswijzen, geluiden en signalen waar te
nemen en te manifesteren. Om het wonder van het leven te ervaren en
te delen. Waar het schuurt, waar het bloeit, waar het sterft, waar
het groeit.
Omdat ik zelf nog bezig ben me Deep Field Relaxation™ eigen te maken (ik volgde de Foundations Course) geeft het me veel plezier een stapje in dit proces met jou te delen.
KOM maar! Of niet natuurlijk. Want het is goed mogelijk dat je zo'n soort ruimte, rust en flow op je eigen manier al ervaart. En daar ben ik blij om : ).
Vrijdag 20 november, van 20.00 - 22.00, in Amstelveen.
Zie www.spellfinder.nl.
Meer over Deep Field Relaxation ook over de oprichters Clif (RIP) en Galina Sanderson en het wereldwijde practitioners netwerk hier.
Galina houdt zich nu vooral bezig met (helende) muziek en zang: Flowing Voice (linkt naar Instagram).
Update juli 2022: ik verzorg nog steeds individuele en groepsgewijze DFR sessies op verzoek. Kan ook op afstand. Neem contact op als je interesse hebt, ik heb ook CD's met de speciale muziek (voor wie nog een CD speler heeft hihi). Het beluisteren van de muziek, in rust of tijdens andere bezigheden, heeft ook een interessant persoonlijk effect.
dinsdag 10 november 2015
Adem - een onderzoek in 20 vragen
Adem in.
Je
adem is lucht die stroomt. Zuurstof, koolstof en wat watermoleculen
in gasvorm gaan je neusgaten binnen.
1. Wat
kun je bemerken?2. Waar is het bovenste puntje van je longen? Hoe hoog? Meer voor of achterin je romp?
3. Waar raakt de stroom moleculen je neusgaten, de binnenkant van je neus, en verder?
4. Welke weg volgt ze?
5. Wat is het hoogste punt van de stroom? Waar voel je dat?
6. Waar verandert ze van richting - van omhoog je neus in, naar beneden?
7. Waar voel je haar passeren?
8. Maakt de lucht geluid bij het stromen? Of niet?
9. Waar zetten je longen uit, in welke richting?
10. Naar beneden, boven, voor, achter, opzij, links rechts?
11. Hoelang blijft ze stromen?
Hé. Een adempauze.
13. Hoe lang blijven ze daar? Wat zouden ze daar doen?
14. Word je elders in je lichaam dingen gewaar?
15. Wanneer draait het om en verlaat een stroom gasvormige moleculen je lichaam?
En je ademt uit.
18. Hoe lang duurt het en wanneer stagneert het?
19. Hoe lang duurt het moment tussen de teugen?
20. Wanneer is het echt helemaal klaar en begint de volgende ademteug?
vrijdag 6 november 2015
Wat kan ik voor u inschenken?
Het is aan ons misschien niet te zien. Zoals we gedrieëen binnenkomen. Nieuwsgierig het interieur monsteren. Leuke banken. Welke tafel zullen we?
Dit holletje is van ons. Van Ons. Níet van jou.
We weten niet zo goed waar te beginnen dus we praten druk. Door elkaar. Er is zo véél dat we willen bespreken. Er zijn zo veel opgespaarde leuke gedachten. Dingetjes waarbij we aan de ander dachten. Dat zou leuk zijn voor haar, of wat zou zij daarvan vinden? Hoe zou zij dat doen?
Ze wijst op de kaart. Met 80 soorten bier. 100.000 soorten wijn. Bij wijze van spreken dan. En ze wil erover vertellen. En dat we een goede keuze maken. Een volledige keuze. Dat we eerst alles overwegen, wat ze aanbieden. Wij willen wel iets erbij, olijfjes ofzo? Nou... dan moeten we eerst de hapjes kaart bekijken. Want daar staat van alles op. Willen we geen bruschetta, bijvoorbeeld?
Pfff.. nee! Je stoort! Ga weg! Twee bier, een rode wijn, olijfjes, en opzouten! We komen hier niet voor jou maar voor elkaar!
Verder was het heel gezellig. Lekker, ook. Maar liefste jonge serveerster met beste bedoelingen... éven aanvoelen. Nu. Even. Niet. Snap dat dan!